Przejdź do zawartości

Ernest Urtasun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Urtasun
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1982
Barcelona

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Autonomiczny w Barcelonie

Stanowisko

minister kultury (od 2023)

Multimedia w Wikimedia Commons

Ernest Urtasun (ur. 27 stycznia 1982 w Barcelonie[1]) – hiszpański i kataloński polityk, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji, od 2023 minister kultury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent ekonomii na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie[1]. Odbył studia podyplomowe z zakresu stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Barcelońskim. Został członkiem związku zawodowego Komisje Robotnicze[2]. W latach 2004–2008 był asystentem europosła Raüla Romevy. Później podjął pracę w dyplomacji. W 2011 objął obowiązki doradcy sekretarza generalnego Unii na rzecz Regionu Morza Śródziemnego[1].

W wieku kilkunastu lat zaangażował się w działalność Inicjatywy dla Katalonii – Zielonych. We władzach partii odpowiadał za stosunki międzynarodowe. Kandydował z jej ramienia w 2009 do Parlamentu Europejskiego. W 2013 został głównym kandydatem tego ugrupowania w wyborach europejskich w 2014[1] (na liście skupionej wokół Zjednoczonej Lewicy), uzyskując mandat eurodeputowanego VIII kadencji[3]. W 2016 został rzecznikiem swojej partii i członkiem jej ścisłego trzyosobowego kierownictwa[4]. Objął później funkcję koordynatora do spraw międzynarodowych w katalońskiej formacji CatComú[5].

W 2019 ponownie wybrany do PE, kandydował z ramienia lewicowej koalicji Unidas Podemos Cambiar Europa[6]. Brał następnie udział w powołaniu m.in. na bazie ICV katalońskiej partii ekosocjalistycznej Esquerra Verda[7]. W 2023 został rzecznikiem platformy politycznej Sumar[8]. W listopadzie tego samego roku objął urząd ministra kultury w trzecim rządzie Pedra Sáncheza[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Ernest Urtasun, un diplomàtic jove per seguir l'estela de Romeva a Brussel·les. europapress.cat, 21 grudnia 2013. [dostęp 2014-01-05]. (kat.).
  2. ↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2014-01-05]. (kat.).
  3. ↑ Los 54 eurodiputados españoles. elpais.com, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-28]. (hiszp.).
  4. ↑ Ernest Urtasun, Marta Ribas y David Cid, nueva directiva de Iniciativa. lavanguardia.com, 12 marca 2016. [dostęp 2019-05-28]. (hiszp.).
  5. ↑ Urtasun (CatComú) rechaza la DUI y pide una „respuesta unitaria” del catalanismo al 155. 20minutos.es, 23 października 2017. [dostęp 2023-12-04]. (hiszp.).
  6. ↑ Eurodiputados elegidos en España en las Elecciones al Parlamento Europeo 2019. 20minutos.es, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-28]. (hiszp.).
  7. ↑ ICV se refundará en un nuevo partido bautizado como Esquerra Verda. lavanguardia.com, 2 lipca 2020. [dostęp 2023-11-20]. (hiszp.).
  8. ↑ Yolanda Díaz ficha al eurodiputado Ernest Urtasun como portavoz de la campaña de Sumar. elperiodico.com, 6 czerwca 2023. [dostęp 2023-11-20]. (hiszp.).
  9. ↑ Promesa de los ministros del nuevo Gobierno. casareal.es, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21]. (hiszp.).
Trzeci rząd Pedra Sáncheza (od 2023)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernest_Urtasun&oldid=72003846”